18 Cannabis Voedingsstoffen die beginnende kwekers moeten weten

Beginnen aan de reis van het kweken van cannabis kan een spannende onderneming zijn. Voor beginnende kwekers is een van de meest cruciale aspecten om onder de knie te krijgen het begrijpen van de beste voedingsstoffen voor cannabisplanten. Een belangrijk element hierbij is de NPK-verhouding: stikstof (N), fosfor (P) en kalium (K). Deze voedingsstoffen vormen de hoeksteen van de voeding voor cannabisplanten.

Naast de drie macronutriënten zijn er nog 15 andere essentiële mineralen die je plant nodig heeft, zij het in kleinere hoeveelheden. Elk van deze voedingsstoffen helpt je plant om specifieke taken uit te voeren tijdens de groeicyclus. In dit artikel zullen we uitleggen wat elk van deze voedingsstoffen voor je plant doet en hoe je ze kunt leveren.

Soms zijn deze voedingsstoffen wel aanwezig in je grond, maar niet beschikbaar voor de plant. Dit wordt een voedingsstoffenblokkade genoemd en kan gebeuren als je te veel of te weinig water geeft, een te hoge of te lage pH-waarde hebt of te veel van één voedingsstof gebruikt. Met de kennis uit dit artikel kun je deze valkuilen vermijden en je planten een uitgebalanceerde voeding geven.

NPK-verhouding van voedingsstoffen: Stikstof, fosfor en kalium

De NPK-verhouding vertelt je hoeveel stikstof (N), fosfor (P) en kalium (K) er in een plantenmeststof zit. Het is als een recept voor onkruid plantenvoeding. NPK-elementen worden macronutriënten genoemd omdat planten ze in grotere hoeveelheden nodig hebben dan andere voedingsstoffen voor groei en gezondheid.

Stikstof (N) is belangrijk tijdens de vegetatieve fase en cruciaal voor de ontwikkeling van bladeren en stengels. A tekort kan leiden tot achterblijvende groei en vergelende bladeren, terwijl een teveel kan leiden tot overgroei van bladeren, bloemen van slechte kwaliteit en een ruw eindproduct. Zodra je planten zijn overgegaan in bloei en hun "stretch" hebben voltooid, moet je de stikstof afbouwen.

Fosfor (P) is essentieel voor de energieoverdracht, bloei en wortelontwikkeling. Bij cannabis is fosfor vooral cruciaal tijdens de bloeifase. Het helpt bij de ontwikkeling van dichte, gezonde toppen en een sterk wortelstelsel. Een tekort aan fosfor kan leiden tot een achterblijvende groei en zwakke planten. De hoeveelheid fosfor die je planten nodig hebben, neemt toe naarmate ze de bloeifase ingaan.

Kalium (K) is van vitaal belang voor verschillende plantenfuncties. Het helpt bij de fotosynthese, de opname van voedingsstoffen en de activering van enzymen. Kalium zorgt voor de algehele gezondheid van de plant, ziekteresistentie en waterregulatie. Het speelt ook een rol in de sterkte van de stengels van de plant en de grootte van de bladeren. Net als bij fosfor neemt de behoefte aan kalium toe tijdens de bloeifase van de groei.

Drie secundaire voedingsstoffen voor onkruidplanten

Secundaire voedingsstoffen voor cannabisplanten zijn net zo belangrijk als de primaire voedingsstoffen, maar zijn in kleinere hoeveelheden nodig. Ze omvatten Calcium, Magnesium en Zwavel.

Calcium (Ca) is essentieel voor de integriteit van celwanden en membranen. Het is ook belangrijk voor de ontwikkeling van wortels en bladeren en speelt een rol bij celdeling en signaaltransductie. Tekorten manifesteren zich vaak als groeiachterstand, vervormde nieuwe bladeren en necrotische bladranden. Een teveel aan Calcium kan de opname van andere voedingsstoffen zoals Magnesium verstoren. Zichtbare symptomen zijn vaak indirect en manifesteren zich als tekorten aan andere voedingsstoffen. De aanbevolen verhouding tussen Calcium en Magnesium ligt tussen 2:1 en 5:1. Vergeet niet dat je waterbron Calcium en Magnesium kan bevatten, dus houd hier rekening mee bij het opstellen van je voedingsschema.

Magnesium (Mg) is een centraal bestanddeel van de chlorofylmolecule en is cruciaal voor de fotosynthese. Het speelt ook een rol bij de activering van enzymen en is een bouwsteen van verschillende essentiële plantenstructuren en -processen. Symptomen van een tekort zijn interveinale chlorose (vergeling tussen de bladnerven) en oudere bladeren die geel of roodpaars worden. Terwijl toxiciteit een verminderde calciumopname kan veroorzaken, wat leidt tot gebrekssymptomen. Deze kunnen necrotische plekken op bladeren, bladkrullen en onderontwikkelde wortelsystemen zijn.

Zwavel (S) is een belangrijk element bij de vorming van bepaalde aminozuren, eiwitten, vitaminen en enzymen. Het is ook betrokken bij de vorming van chlorofyl en speelt een rol in de smaak en geur van veel planten, waaronder cannabis. Symptomen van een tekort zijn onder andere vergeling van jonge bladeren en groeiachterstand.

Deze secundaire voedingsstoffen zijn cruciaal voor een evenwichtige plantenvoeding en optimale groei, vooral in een hoogproductieve, voedingsintensieve omgeving zoals cannabisteelt. Ze werken samen met primaire en micronutriënten om de algehele gezondheid en productiviteit van de plant te garanderen.

Micronutriënten voor cannabisplanten

Micronutriënten, hoewel nodig in kleine hoeveelheden, zijn belangrijk voor de gezondheid en ontwikkeling van planten, waaronder cannabis. Ze hebben elk hun eigen functie en onevenwichtigheden in hun niveau kunnen leiden tot tekorten of vergiftigingen, die van invloed zijn op de groei en opbrengst van de plant.

Borium (B) is cruciaal voor de celwandvorming en reproductieve groei. Een tekort aan boor leidt tot slechte celwandsterkte en vervormde groei, terwijl toxiciteit bladverbranding, chlorose en necrose veroorzaakt, vooral aan de bladpunten.

Chloor (Cl), betrokken bij osmose, fotosynthese en ionenbalans, heeft zelden een tekort, maar kan verwelking en chlorose veroorzaken als dat wel het geval is. Toxiciteit, meestal door een teveel aan zout, leidt tot bladverbranding en verwelking.

Koper (Cu) speelt een essentiële rol in de fotosynthese en het algemene metabolisme van planten. Een tekort kan zich uiten in donkergroene, gedraaide of misvormde jonge bladeren, terwijl toxiciteit kan leiden tot bladverkleuring en geremde groei.

IJzer (Fe) is essentieel voor chlorofylsynthese en enzymfunctie. IJzertekort veroorzaakt interveinale chlorose in jonge bladeren. Toxiciteit is zeldzaam, maar kan leiden tot bronzing en chlorose in nieuwe bladeren.

Mangaan (Mn) is essentieel voor fotosynthese, stikstofassimilatie en enzymactivering. Planten met een tekort vertonen interveinale chlorose en necrotische vlekken op oudere bladeren, terwijl toxiciteit donkere vlekken of kreukelige bladeren kan veroorzaken.

Molybdeen (Mo), dat belangrijk is voor de stikstofbinding en -opname, vertoont gebreksverschijnselen zoals stikstofgebrek, zoals vergeling en verdunning. Toxiciteit van molybdeen is zeer zeldzaam, maar kan bladrandverkleuring of verschroeiing veroorzaken.

Zink (Zn) is essentieel voor de hormoonproductie en internodale verlenging. Zinkgebrek leidt tot interveinale chlorose, verminderde bladgrootte en vervormde groei. In geval van toxiciteit leidt het tot symptomen van ijzertekort en groeistoornissen.

Kiezelzuur (Si) versterkt de celwanden en verhoogt de weerstand tegen droogte en plagen. Een gebrek aan siliciumdioxide resulteert in zwakke stengels en een verhoogde stressgevoeligheid, maar toxiciteit is geen probleem omdat het niet gemakkelijk in grote hoeveelheden wordt opgenomen.

Kobalt (Co), Hoewel minder belangrijk voor cannabis en belangrijker voor de stikstofbinding in peulgewassen, kan een tekort aan kobalt gevolgen hebben, vooral voor stikstofbindende bacteriën, maar het is zelden giftig.

Het zorgen voor een evenwichtige aanvoer van deze micronutriënten en het handhaven van de juiste pH-waarden in de grond of groeimedium is cruciaal voor een optimale gezondheid en ontwikkeling van planten. Regelmatige testen en zorgvuldige observatie kunnen helpen om onevenwichtigheden in micronutriënten te beperken.

Organische vs. synthetische voedingsstoffen

De keuze tussen organische en synthetische voeding voor wiet kan de kweekervaring aanzienlijk beïnvloeden. Organische voedingsstoffen, afkomstig van dierlijke afvalproducten zoals mest, botten, veren en bloed, voeden niet alleen de plant maar verrijken ook de bodem. Ze geven voedingsstoffen langzaam af, waardoor ze minder snel voedingsstoffen verbranden. 

Synthetische voedingsstoffen worden gefabriceerd en geven planten onmiddellijk toegang tot voedingsstoffen. Ze kunnen echter het risico op verbranding van voedingsstoffen verhogen en zijn mogelijk niet zo milieuvriendelijk.

Voedingsstoffen voor hydrocultuur en aarde

De keuze tussen hydrocultuur en grondteelt heeft invloed op hoe de voedingsstoffen aan de planten worden geleverd. Voedingsstoffen voor hydrocultuur worden via het irrigatiesysteem toegediend en moeten zorgvuldig worden gecontroleerd op pH en elektrische geleidbaarheid. Voedingsstoffen voor de bodem daarentegen zijn afhankelijk van de gezondheid en textuur van de bodem, waarbij organisch materiaal en microbiële activiteit een belangrijke rol spelen bij de beschikbaarheid van voedingsstoffen.

Voedingsstoffen voor binnen en buiten

Indoor kweek Omgevingen vereisen een nauwkeurig voedingsstoffenbeheer ter compensatie van kunstlicht en gecontroleerde omstandigheden. Er komt veel kijken bij het binnen kweken van cannabis om ervoor te zorgen dat je planten op de juiste manier voeding krijgen en essentiële voedingsstoffen opnemen. Van tenten, lampen, luchtverversing en andere omgevingscontroles tot planten, potten, kweekmedia en de voedingsstoffen zelf. Het kan behoorlijk wat kosten om ervoor te zorgen dat je planten binnenshuis efficiënt voedingsstoffen opnemen, aangezien de luchtvochtigheid, temperatuur en verlichting van invloed zijn op het vermogen van je plant om zich te voeden.

Buiten kwekenkwekers moeten hun voedingsoplossing of -regime aanpassen aan de natuurlijke bodemomstandigheden en omgevingsfactoren. Voor een optimale voedingsbron moet de grond rijk zijn aan organisch materiaal zoals compost en worden aangevuld met organische meststoffen zoals kelp en neemmeel. Planten die buiten in de grond worden gekweekt kunnen enorme afmetingen bereiken en hebben mogelijk extra en water nodig hebben.. Beide methoden vereisen een aanpak op maat om de gezondheid en productiviteit van de planten te garanderen.

Hoe voed je je cannabisplanten

Het correct voeden van je cannabisplanten is een cruciale vaardigheid. Dit omvat het begrijpen van de verschillende behoeften tijdens de vegetatieve groei- en bloeifasen, het herkennen van de tekenen van een tekort of teveel aan voedingsstoffen en weten hoe je het voedingsschema en recept dienovereenkomstig kunt aanpassen. Regelmatige controle en aanpassingen zijn de sleutel tot een succesvolle cannabiskweek.

In de eerste groeifasen van cannabis heeft je plant lang niet zoveel voedingsstoffen nodig als in de bloeifase. De eenvoudigste manier om ervoor te zorgen dat jonge planten voldoende voedingsstoffen krijgen, is door ze te planten in potten van één tot drie liter met een rijke en microbieel actieve potgrond. Elke liter grond moet je planten een paar weken voeding geven. Zorg ervoor dat de grond vochtig blijft, maar niet druipt, zodat de plant bij de voedingsstoffen in het medium kan.

Als je ze eenmaal hebt overgeplant in grotere bakken of direct in de grond, waar ze zullen bloeien, wil je ze veel langzaam vrijkomende meststof in de grond of het groeimedium. Anders moet je ze regelmatig voeden met wateroplosbare meststoffen of meststoffen in flessen.