Meest voorkomende tekorten aan cannabis

Cannabistekorten verwijzen naar een aantal aandoeningen waarbij de plant essentiële voedingsstoffen mist die nodig zijn voor een gezonde groei en ontwikkeling. Dit kan leiden tot verkleurde of gele bladeren, groeiachterstand of vervormde bladeren.

Cannabiskweek vereist inzicht in de tekenen en oorzaken van tekortkomingen. Kwekers kunnen proactieve maatregelen nemen om de noodzakelijke omgeving te creëren voor bloeiende planten.

Wat veroorzaakt cannabistekort? 

Blokkering van voedingsstoffen door een onevenwichtige pH of verhouding van voedingsstoffen is meestal de oorzaak van cannabistekorten. Hieronder vallen ook cannabis bloei- en bladtekorten.

Door de pH-waarde optimaal te houden, een uitgebalanceerd voedingsstoffenregime te bieden en de mobiliteit van voedingsstoffen te begrijpen, kunnen kwekers op effectieve wijze cannabistekorten voorkomen en aanpakken.

De juiste pH-waarde voor cannabis

Het handhaven van de juiste pH-waarde is cruciaal voor de opname van voedingsstoffen. Als de pH-waarde niet in balans is, kunnen er verschillende gebreken optreden die je kunt vinden op veel gebrekentabellen voor planten.

De meeste kwekers streven naar een pH-bereik tussen 6 en 7. Dit bereik zorgt voor een adequate beschikbaarheid en absorptie van voedingsstoffen, waardoor het risico op tekorten veroorzaakt door een onevenwichtige pH-waarde geminimaliseerd wordt.

Macro- vs. micronutriënten 

Macronutriënten zoals stikstof, fosfor en kalium zijn in grotere hoeveelheden nodig voor marihuanaplanten. Aan de andere kant zijn micronutriënten, zoals ijzer, zink en mangaan, in kleinere hoeveelheden nodig, maar even belangrijk.

Een teveel aan één voedingsstof kan leiden tot een tekort aan andere voedingsstoffen.

Het handhaven van een goede balans tussen primaire en secundaire voedingsstoffen is cruciaal om door toxiciteit veroorzaakte tekorten te voorkomen en een optimale gezondheid van de cannabisplant te garanderen.

Mobiele vs. immobiele voedingsstoffen

Plantenvoedingsstoffen kunnen worden geclassificeerd als mobiel of immobiel binnen de plant. Mobiele voedingsstoffen, zoals stikstof (N) en kalium (K), kunnen getranslokeerd worden van oudere naar jongere plantenweefsels. Dit betekent dat wanneer deze voedingsstoffen een tekort vertonen, de symptomen meestal verschijnen in oudere bladeren, omdat deze worden voorbereid om nieuwe groei te ondersteunen.

Omgekeerd kunnen immobiele voedingsstoffen zoals calcium (Ca) en ijzer (Fe) niet gemakkelijk verdeeld worden binnen de plant. Bijgevolg komen tekorten aan immobiele voedingsstoffen meestal tot uiting in de nieuwe groei en jongere bladeren.

Hoe veelvoorkomende cannabistekorten voorkomen en verhelpen

Kwekers kunnen onkruidgebrek voorkomen door hun planten te voorzien van een evenwichtige verhouding voedingsstoffen te geven, effectief water te geven en een evenwichtige pH-waarde te handhaven. Veel tekorten kunnen worden verholpen door een juiste diagnose te stellen en kleine veranderingen in de tuin aan te brengen.

Raadpleeg een onkruiddeficiëntietabel of een andere plantenvoedingdeficiëntietabel om te bepalen welk onkruiddeficiëntie je hebt.

Calcium (Ca) tekort

Tekenen van calciumtekort (Ca) zijn onder andere een vervormde bladontwikkeling, necrotische vlekken op de bladeren en zwakke stengels. De bladdiagnosetabel toont kleine bruine vlekjes. Om calciumtekort aan te pakken, is het belangrijk om te zorgen voor voldoende calcium in het groeimedium.

Dit kan worden bereikt door calciumrijke toevoegingen zoals gips of oesterschelpenmeel aan de grond toe te voegen. Het handhaven van een evenwichtige pH-waarde tussen 6 en 7 is cruciaal, omdat zure grond de calciumopname kan belemmeren.

Borium (B) tekort

Een tekort aan Borium is relatief zeldzaam, het is een micronutriënt en is in zeer kleine hoeveelheden nodig in planten.

Symptomen van een tekort aan boor zijn onder andere een achterblijvende groei, vervormde of broze nieuwe groei en vergeling of necrose tussen de nerven, bekend als interveinale necrose. De knopontwikkeling kan verstoord zijn, wat resulteert in een verminderde opbrengst.

Een tekort aan Borium kan worden veroorzaakt door te veel calcium, te veel water, een hoge luchtvochtigheid en een te hoge pH-waarde van de grond. Sluit deze mogelijke oorzaken uit voordat je meer Borium toevoegt.

Koper (Cu) tekort

Dit element is ook een micronutriënt en is in kleine hoeveelheden nodig, maar het is essentieel voor verschillende belangrijke processen in je plant.

De symptomen van kopertekort zijn onder andere minder takken en interveinale chlorose, en kunnen zelfs resulteren in bladeren met donkerblauwe of paarse vlekken of bruine of gele bladpunten en randen. Nieuw blad kan kleiner zijn en naar binnen krullen.

Een tekort wordt vaak veroorzaakt door een onevenwichtige pH-waarde of door uitsluiting als gevolg van een teveel aan fosfor, zink of ijzer. Het in balans houden van voedingsstoffen en pH-waarde is de beste manier om kopertekort te voorkomen.

Tekort aan ijzer (Fe)

IJzertekort in cannabis leidt tot vergeling van jongere bladeren terwijl de nerven groen blijven. Je kunt tragere groei, verbrande toppen, lichtgroene bladkleur en dunne knopontwikkeling opmerken.

Oorzaken van ijzertekort zijn onder andere een hoge pH-waarde, overmatig water geven en een teveel aan fosfor. Behandelingen bestaan uit effectief water geven, een evenwichtige pH-waarde en voedingsstoffen.

Mangaan (Mn) tekort

Een tekort aan mangaan in cannabisplanten kan resulteren in het geel worden van de bladeren, waarbij de duidelijke groene nerven intact blijven en gepaard gaan met donkerbruine vlekken. Deze aandoening komt vaak voor in bodems met een hoge pH-waarde. Het kan leiden tot groeistoornissen en verminderde opbrengsten.

Een te hoog gehalte aan Calcium, Magnesium, IJzer, Fosfor, Zink of Koper kan leiden tot een Mangaan lockout, wat resulteert in een duidelijk tekort. Behandelingen omvatten het zorgen voor een optimale pH van de bodem en het verstrekken van uitgebalanceerde voedingsstoffen.

Magnesium (Mg) tekort

Een magnesiumtekort is het eerst zichtbaar in oudere bladeren door de beweeglijkheid ervan. Je kunt zien dat de onderste bladeren geel beginnen te kleuren en bruine vlekken vertonen.

Een te hoog calcium-, kalium- en aluminiumgehalte kan leiden tot een magnesiumtekort en een te lage pH-waarde. Om dit tekort te corrigeren, moet je zorgen voor een evenwichtige pH-waarde en de juiste verhouding van voedingsstoffen.

Molybdeen (Mb) deficiëntie

Symptomen van molybdeentekort zijn chlorose van de middelste bladeren met oranje, rode of roze kleur rond de bladpunten en randen.

Deze voedingsstof wordt vaak geblokkeerd als de pH te laag wordt of als er te veel zwavel in de grond zit. Zorg voor uitgebalanceerde voedingsstoffen en pH om dit tekort te corrigeren.

Fosfor (P) tekort

Als je ziet dat de onderste bladeren blauwachtig worden of bruine vlekken krijgen in combinatie met paarse stengels en trage groei, heb je misschien een fosfortekort.

Fosfor kan gebonden raken aan bodemdeeltjes, waardoor het moeilijk, zo niet onmogelijk, toegankelijk wordt voor planten. Je kunt de P-opname verbeteren door P-solubiliserende bacteriën te gebruiken zoals Bacilus megaterium en enzymen zoals fosfatases via compost.

Lock-out kan worden veroorzaakt door overmatig water geven, lage temperaturen en een onevenwichtige pH-waarde, dus zorg voor een evenwichtige omgeving.

Kalium (K) tekort

Een tekort aan kalium (K) kan resulteren in verschillende symptomen zoals vergeling en necrose van de bladranden, omkrullen of verwelken van de bladeren en een algehele groeistoornis. In elke tabel met cannabistekorten moet kalium bovenaan staan.

Een kaliumtekort bij cannabis kan ontstaan door een laag kaliumgehalte in de bodem, een hoge pH-waarde of een te hoog gehalte aan andere voedingsstoffen zoals calcium of magnesium. Deze factoren kunnen bijdragen aan een kaliumblokkade, waardoor het minder beschikbaar is voor opname door de plant.

Behandelingen bestaan uit het aanbrengen van kaliumrijke amendementen zoals kelpmeel in de grond en het handhaven van de juiste voedingsstof- en pH-niveaus.

Stikstof (N) tekort

Een stikstoftekort gaat gepaard met algehele chlorose van de onderste en oudere bladeren, groeiachterstand en verminderde groeikracht. Stikstof staat bovenaan de lijst met basisvoedingsstoffen.

Stikstof is zeer mobiel en kan uit de grond spoelen, maar het gebruik van N met een langzame afgifte, zoals neemmeel, helpt dit te voorkomen. Te hoge calciumniveaus, extreme onevenwichtigheden in pH en zuurstofgebrek door overmatig water geven of verdichting kunnen de beschikbaarheid van N verminderen.

Tekort aan silicium (Si)

Symptomen van een tekort aan fosfor (P) zijn onder andere zwakke stengels, meer plagen, verminderde tolerantie voor hitte en droogte en een verminderde algemene groeikracht van de plant.

Siliciumtekort is zeer zeldzaam, vooral als planten in de grond worden geplant, maar kan voorkomen bij een extreem hoge pH.

Overweeg een wekelijkse bladbemesting met monokiezelzuur.

Zwavel (S) tekort

Dit tekort wordt geassocieerd met vergelende bladeren in nieuwe groei en kan resulteren in minder smaak en minder terpenen.

Overmatig water geven, een hoge pH-waarde en een tekort aan zwavel in de grond kunnen een zwaveltekort veroorzaken bij cannabisplanten.

Door wekelijks bladzwavel toe te dienen tijdens de hele vegetatieve cyclus en elementaire zwavel aan je grond toe te voegen, kun je tekorten voorkomen.

Zink (Zn) tekort

Hoewel het zeer zeldzaam is, kan een zinktekort geïdentificeerd worden door nieuwe groeipatronen die veranderen, zoals een kortere tussenruimte tussen de internodiën, scheuten die niet open lijken te gaan en rimpels.

Oorzaken kunnen worden toegeschreven aan een teveel aan fosfor of een onevenwichtige pH.